τα δυτικά της κεντρικής ζώνης του Νομού Έβρου, στο ορεινό τμήμα της οροσειράς της Ροδόπης - προς τα σύνορα με τη Βουλγαρία, κατοικούν 1000 περίπου Πομάκοι σε μικρά χωριά και οικισμούς. Γενικότερα οι Πομάκοι της Θράκης είναι μια κλειστή, αυτάρκης κοινωνία που μιλά ένα ιδίωμα με σλαβική φυσιογνωμία ενώ στο θρήσκευμα είναι μουσουλμάνοι. Ωστόσο οι τελευταίες έρευνες έχουν εντοπίσει ισχυρά ελληνικά στοιχεία στη γλώσσα τους και βαθιές χριστιανικές ρίζες στον πολιτισμό τους.
Έτσι πρέπει να δεχτούμε ότι ήταν μια ελληνική τοπική φυλοομάδα που κατά τη διάρκεια της ιστορίας της εκσλαβίστηκε και αργότερα εξισλαμίστηκε. Ιδιαίτερα οι Πομάκοι συνδέονται με τους αρχαίους Θράκες και πιο συγκεκριμένα με το φύλο των Αγριάνων. Η ανάμνηση αυτής της καταγωγής διατηρείται στο τοπωνύμιο Αγριανή, που είναι το όνομα πομακικού χωριού της επαρχίας Διδυμοτείχου.
	ξίζει κανείς να επισκεφθεί τις κοινότητές τους (π.χ. Ρούσσα, Γονικό, Μεσημέρι, Σιδηροχώρι, Μέγα Δέρειο, Λεπτοκαρυά κ.ά.) για να θαυμάσει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και πολεοδομία των οικισμών. Στα σπίτια επικρατεί ως υλικό η πέτρα ενώ οι στέγες καλύπτονται με πλάκες. Ιδιομορφία παρουσιάζει και η οργάνωση του χώρου σε ένα πομάκικο χωριό. Οι οικίες χωρίζονται κατά ομάδες σε συγγενικούς μαχαλάδες που έχουν απόσταση μεταξύ τους και η ενδιάμεση των σπιτιών περιοχή χρησιμοποιείται για κηπευτική καλλιέργεια. Σήμερα οι Πομάκοι ζουν κυρίως από την παραγωγή καπνών και την υλοτομία.